Van vruchtbaarheidsbeeldje tot Neanderthaler.
Alle replica’s zijn in een van de werkplaatsen van Ateliers MTW vervaardigd. Ze zijn gemaakt van epoxy- of polyurethaanhars. Kleinere replica’s zijn massief gegoten. Grotere replica’s zijn hol gegoten of gemaakt van met glasvezel versterkte hars. De replica’s zijn handmatig beschilderd tot zeer natuurgetrouwe kopieën van het origineel.Genoemde prijzen zijn inclusief btw. Na bestelling ontvangt u per mail de factuur (let ook op uw spambox). Levering vindt plaats na ontvangst van de betaling.
De baviaan representeert, naast de ibis, de god van de wijsheid: Thot.
In Egypte werden dieren, zo geloofde men, uitverkoren door een god om zich daarin te manifesteren. Spreken van verering van dieren is in feite een onjuiste benadering van het verschijnsel - men vereerde een god in de gestalte van een dier. Ook de Egyptenaren waren zich niet altijd van deze nuance bewust.
Sommige goden waren in staat als levende dieren te verschijnen, zoals de god Horus in de gedaante van een valk. Vele diersoorten werden beschouwd als de levende verschijningsvorm van een god. Dat maakte ze tot heilige wezens die vereerd werden en die men mummificeerde om ze aan goden te wijden.
De baviaan representeert, naast de ibis, de god van de wijsheid: Thot
In Egypte werden dieren, zo geloofde men, uitverkoren door een god om zich daarin te manifesteren. Spreken van verering van dieren is in feite een onjuiste benadering van het verschijnsel - men vereerde een god in de gestalte van een dier. Ook de Egyptenaren waren zich niet altijd van deze nuance bewust.
Sommige goden waren in staat als levende dieren te verschijnen, zoals de god Horus in de gedaante van een valk. Vele diersoorten werden beschouwd als de levende verschijningsvorm van een god. Dat maakte ze tot heilige wezens die vereerd werden en die men mummificeerde om ze aan goden te wijden.
Het origineel van dit Egyptische beeld dateert naar alle waarschijnlijkheid uit de 26eDynastie, 653 - 525 v. Chr. Het bevindt zich in de Glyptoteket te Kopenhagen, Denemarken.
In het oude Egypte was de kat gewijd aan de godin Bastet, godin van vreugde en muziek.
Als offer aan de godin Bastet werden gemummificeerde katten in de aan haar gewijde tempels geplaatst. De sarcofagen bestonden meestal uit bronzen katten of uit katten van hout met een bronzen kop.
Het origineel van dit beeldje is waarschijnlijk de kop van zo’n houten sarcofaag.
De scarabee op de kop van de kat verwijst naar de God der Goden, de Zonnegod.
De zonnegod werd vaak afgebeeld als zon of als scarabee, de heilige mestkever in het oude Egypte.
Origineel in brons
Vindplaats: Egypte, 26e Dynastie ( 663 - 525 v. Chr.)
Het origineel bevindt zich in het Musée du Louvre in Parijs
In het oude Egypte was de kat gewijd aan de godin Bastet, godin van vreugde en muziek.
Bastet wordt zelf meestal voorgesteld als vrouw met kattenkop of soms als kat.
Als offer aan Bastet werden gemummificeerde katten in haar tempel geplaatst.
De sarcofagen bestonden meestal uit bronzen katten of uit katten van hout met een bronzen kop.
In het oude Egypte gaf men de overledene in het graf beeldjes mee, de zgn. Oesjabti’s.
Het woord Oesjabti betekent: ‘hij die antwoord geeft’.
Een Oesjabti vervangt de overledene bij de zware plichten op het land die in de dodenwereld,
net zoals in de wereld van de levenden, moeten worden verricht.
Op de Oesjabti’s staat een spreuk uit het Dodenboek vermeld waardoor zij de overledene worden en op afroep het gevraagde werk in het hiernamaals kunnen doen.
De gewoonte om dergelijke beeldjes in het graf mee te geven stamt al uit het Middenrijk
(1994 -1781 v. Chr.). Tijdens het Nieuwe Rijk (1550 -1075 v. Chr.) neemt het aantal in een graf meegenomen Oesjabti’s toe. Soms gaf men de overledene in speciale kisten honderden mee, tot één voor elke dag van het jaar.
Het overgrote deel van de beeldjes is van blauw of groen aardewerk. Ook waren er kostbare exemplaren van brons, hout of steen.
In het oude Egypte gaf men de overledene in het graf beeldjes mee, de zgn. Oesjabti’s.
Het woord Oesjabti betekent: ‘hij die antwoord geeft’.
Een Oesjabti vervangt de overledene bij de zware plichten op het land die in de dodenwereld, net zoals in de wereld van de levenden, moeten worden verricht.
Op de Oesjabti’s staat een spreuk uit het Dodenboek vermeld waardoor zij de overledene worden en op afroep het gevraagde werk in het hiernamaals kunnen doen.
De gewoonte om dergelijke beeldjes in het graf mee te geven stamt al uit het Middenrijk
(1994 -1781 v. Chr.). Tijdens het Nieuwe Rijk (1550 -1075 v. Chr.) neemt het aantal in een graf meegenomen Oesjabti’s toe. Soms gaf men de overledene in speciale kisten honderden mee, tot één voor elke dag van het jaar.
Het overgrote deel van de beeldjes is van blauw of groen aardewerk. Ook waren er kostbare exemplaren van brons, hout of steen.
In het oude Egypte gaf men de overledene in het graf beeldjes mee, de zgn. Oesjabti’s.
Het woord Oesjabti betekent: ‘hij die antwoord geeft’.
Een Oesjabti vervangt de overledene bij de zware plichten op het land die in de dodenwereld, net zoals in de wereld van de levenden, moeten worden verricht.
Op de Oesjabti’s staat een spreuk uit het Dodenboek vermeld waardoor zij de overledene worden en op afroep het gevraagde werk in het hiernamaals kunnen doen.
De gewoonte om dergelijke beeldjes in het graf mee te geven stamt al uit het Middenrijk
(1994 -1781 v. Chr.). Tijdens het Nieuwe Rijk (1550 -1075 v. Chr.) neemt het aantal in een graf meegenomen Oesjabti’s toe. Soms gaf men de overledene in speciale kisten honderden mee, tot één voor elke dag van het jaar.
Het overgrote deel van de beeldjes is van blauw of groen aardewerk. Ook waren er kostbare exemplaren van brons, hout of steen.
In het oude Egypte gaf men de overledene in het graf beeldjes mee, de zgn. Oesjabti’s.
Het woord Oesjabti betekent: ‘hij die antwoord geeft’.
Een Oesjabti vervangt de overledene bij de zware plichten op het land die in de dodenwereld, net zoals in de wereld van de levenden, moeten worden verricht.
Op de Oesjabti’s staat een spreuk uit het Dodenboek vermeld waardoor zij de overledene worden en op afroep het gevraagde werk in het hiernamaals kunnen doen.
De gewoonte om dergelijke beeldjes in het graf mee te geven stamt al uit het Middenrijk (1994 -1781 v. Chr.). Tijdens het Nieuwe Rijk (1550 -1075 v. Chr.) neemt het aantal in een graf meegenomen Oesjabti’s toe. Soms gaf men de overledene in speciale kisten honderden mee, tot één voor elke dag van het jaar.
Het overgrote deel van de beeldjes is van blauw of groen aardewerk. Ook waren er kostbare exemplaren van brons, hout of steen.
Belangrijke god uit het oude Egypte, volgens de mythe een wijze koning uit de voortijd, die gedood werd door zijn broer Seth. Zijn vrouw en zuster Isis zocht en vond het lijk, zette zich erop in de gedaante van een valk, werd zwanger en baarde een zoon: Horus.
Object : Zwarte steen, ritueel offerstuk
Hoogte : ± 6,5 cm hoog
Vindplaats : Egypte, 26e dynastie (= 653 - 525 v. Chr.)
Origineel : Allard Pierson Museum, Amsterdam